ماجراهای پسرم

خب بالاخره بردیا حالش خوب شد. همونطور که قبلا نوشتم چهارشنبه از مدرسه که اومدم دیدم تب کرده هرچی استامینوفن هم بهش میدادیم زیاد اثر نمی کرد. دیگه جمعه نگران شده بودم دو شب نخوابید. لختش کرده بودم و سعی میکردم با ایجاد ناراحتی کمتر با پارچه مرطوب خنکش کنم. نمیذاشت مجبور شدم کمی دستم رو نمناک کنم و تنش رو ناز کنم تا اجازه داد یه حوله مرطوب گذاشتم رو تنش. از خاله شهرزادش کمک خواستم و اتفاقا اومده بودن شمال و سریع اومد بردیا رو دید. گفت اگه خوب نشد شنبه ببرمش دکتر. خودش وسایل معاینه نداشت و جالب اینه که بعد از رفتنش، استامینوفن بهش دادم و تبش قطع شد و دیگه تب نکرد. واقعا دست بعضی دکترا شفاست که خاله شهرزادشم جزو همون دسته اس. تا صبح راحت خوابید ...

از دیروز دوباره بردیا تب کرده نمیدونم شاید برای یه دندون کرسی سمجه که درنمیاد و بردیا همش انگشتش توی دهنشه و هزار هزار تا میکروب نوش جان میکنه! نمی دونم حدود یه ماهه که جای دندون کرسی بالا ورم کرده و کبود شده و گاهی سفید میشه و گاهی هم معمولیه! دیروز انگشتم رو گذاشتم روش البته با هزار جور فیلن بازی کردن! انگشتم رو روی لثه اش فشار داد بنابراین احتمال اینکه آبسه ای چیزی باشه رد میشه چون درد نداره فعلا منتظرم ببینم چی میشه خدا کنه که زود خوب شه اینم دو تا عکس از دویدنش تو حیاط ...

خیلی وقته که نتونستم بیام به وبلاگ بردیا ، خیلی سرم شلوغ بود . الان که دارم براش می نویسم 3 روزه 15 ماه رو رد کرده، واقعا آدم باورش نمیشه، چطور یه نوزاد کوچک یه کودک نوپا میشه، واقعا که هر لحظه اش معجزه است. خب اگه بخوام به خلاصه اخبار ماه گذشته بپردازم باید بگم بدترین خبر این بود که بردیا مریض شد.اولش کمی کج خلقی می کرد آخه دندون های 5 و 6 را با هم داشت درمیاورد. بعد کم کم تب کرد و تبش شدید شد. نمیذاشت با پارچه مرطوب خنکش کنم حتی دستم اگه مرطوب بود بهش می خورد گریه  میکرد. همش هم برخلاف همیشه می خواست بیاد تو بغلم و انگشت بمکه تا بخوابه. از 4 صبح روز بعد یهو اسهالی شد و بالاخره معلوم شد منشا تب چیه، جمعه بود ، نمی خواستم ببرمش بیمار...

ماهها پشت سر هم میگذرند و پسر ما بزرگ و بزرگ تر میشه. بعد یه ماه آرام آرام  از شیر گرفتمش و حالا دیگه مرد کوچک خونه ما به جای شیر خوردن خودش رو به بدنم می چسبونه و می خوابه. عاشق بازی کردن و آشپزخونه ست! صبح ها که از خواب بیدار میشه میشینه و می خنده و دست میزنه و میگه ماما. بعضی شبا تو خواب می خنده! حالا دیگه نمی تونم به یاد بیارم بدون بردیا زندگی چطور بود . چون اصلا باورم نمیشه بدونش بشه زندگی کرد. اینم عکس های جدیدش که بار اول با باباش رفت فروشگاه اینجا هم داشت پرده کرکره خونه رو میاورد پایین! ...

سلام حدود یک ماهی میشه که وقت نکردم به وبلاگ سر بزنم و به روزش کنم. بردیا روز به روز بزرگتر میشه حالا دیگه راحت راه میره و بعضی اوقات حالت دو میگیره، دیروز با باباش بردیمش تو حیاط که راه بره. باباش کف حیاط رو شست چون می دونستیم اولین کاری که می کنه چیه! من کفشهاش رو  پاش میکردم بردیا درمی آورد . من چسبش رو می بستم اون با دستش وقتی من مشغول بستن دومی بودم اولی رو باز میکرد. خلاصه ماجرایی بود . تازه این از کفش پوشیدنش بود. تو حیاط که گذاشتیمش اول دو سه قدم اومد بعد چسبید کف زمین و به هیچ وجه بلند نمیشد . تو آب ها با چهار دست و پا چلپ چلپ می کرد و بعد یهو ذوق زده پرید طرف باغچه و یه تیکه گل ور داشت که بخوره! تا اون رو ازش گرفتیم تند رفت...

...

اینم عکس های بردیا که باباش از راه رفتنش گرفته البته به علت تحرکت زیاد همشون تار شدن!!!! ...

بردیا یک ساله شد واقعا باورم نمیشه نه برای اینکه زود گذشت، سال پیش در چنین روزی به دنیا اومد و من و همسرم با دشواری ها و مسئولیتی روبرو شدیم که با اینکه خودمون رو آماده کرده بودیم و واقعا فرزند می خواستیم ، با شرایطی که برامون پیش اومد صدها بار سخت تر از انتظارمون بود. امروز دقیقا یکسال گذشته، تو آیینه که نگاه میکنم پیرتر شدم.انگار چشمانم همیشه نگران هستن. زیرشون از بی خوابی و کم خوابی گود افتاده و دیگه به طراوت سال گذشته نیستن. ولی خوشحالم که این یکسال رو صرف موجودی کردم که برای من یگانه است.خوشحالم که زیبایی چهره و طراوت و جوانی من و همسرم پای فرزندی رو به پختگی میرن که هدیه خداست و حاصل عشق و محبت بین ماست. دوستش داریم و برای لحظ...

دیگه بردیا داره کم کم به اولین سالگرد تولدش نزدیک میشه! من و باباش که برامون باورش سخته! اون نی نی کوچولوی تپل 4 و نیم کیلویی که فقط لپ بود و دهن برای شیر خوردن الان داره راه می افته از در و دیوار بالا میره به همه پیز دست میزنه شبها حداقل 5 ساعت یه سره می خوابه مامان و بابا و دد میگه و دست میزنه تازگی ها یاد گرفته تو حالت چهار دست و پا باسنش رو میده بالا و شکل هشت میشه بعد از زیر پاهاش ما باید باهاش دالی کنیم فکر کنم از اینکه همه چیز رو برعکس میبینه خوشش میاد! خلاصه اینکه وروجک ما کم کم داره بزرگ میشه ...