ماجراهای پسرم

بالاخره این پسر انگشت شصت رو کشف کرد از وقتی به این پیروزیه بزرگ رسیده آنی لذت مکیدنش رو از دست نمیده شصت انگشت عجیبی است!!!

پسرک من از اونجائیکه نمی دونم کدوم فرشته ای سرکارش گذاشته بهش گفته تو این دنیا حلوا خیرات می کنن؛ همه کاراش با عجله است. ذو هفته زودتر که دنیا اومد الان هم تازه دو ماه و نیمشه داره دو تا دندون بالایی رو یه جا درمیاره!!! دندونی هم که نمی تونه دست بگیره دست مامان رو تو دهنش میجوه!!!!! امان از عجله!!!

کولیک را تعریف کنید: صاعقه، بلا، عذاب آسمانی، آتشفشان و ....!!!!!!! کولیک از دیدگاه بردیا: این لعنتی چیه تو شکم من انقدر جابجا میشه نمیذاره دو قطره شیر بخورم، اون جا که بودم تنگ بود ولی خیلی راحت تر بود از این گرفتاریها نداشت کولیک از دیدگاه مامان:کاسه چه کنم چه کنم، لیست نخوردنی ها طولانیه و چیزی ته کاسه خوردنیها یافت نمیشه! چی بخورم آخه!!!؟؟؟؟ کولیک از دیدگاه بابا:دکترا راهکاری ندارن، مامانش هم که هر کاری کرده نتیجه نداده، پس چاره ای نیست جز بغل بابایی و تکون تکون؛ بیا پسرم!!!!!!

«سلام بالاخره اومدم من بردیا هستم، فعلا هنوز خسته هستم، یه کم شیر بخورم و بخوابم که حالم جا بیاد بعد میرسم خدمتون» روز اول از این وروجک فقط لپ های بزرگ و چشم هاش که باز نمیشد یادمه، قرمز قرمز بود و یه دهن داشت که عین جوجه های پرستو دائما باز بود!!!